Το σκουμπρί ή τσίρος είναι ένα μικρο-μεσαίου μεγέθους ψάρι με μέγιστο μήκος τα 60 εκατοστά και πιο σύνηθες τα 30 εκατοστά. Το επιστημονικό του όνομα είναι Scomber scombrus και ανήκει στην οικογένεια των σκομβριδών (Scombridae).
Το σκουμπρί απαντάται στον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό και τη Μεσόγειο θάλασσα. Συναντάται σε βάθη 0 – 1000 μέτρα, συνήθως 0 – 200 μέτρα.
Το χρώμα του είναι απαλό γκριζοπράσινο στη ράχη με αρκετές κάθετες ακανόνιστες λωρίδες που φτάνουν μέχρι το μέσον του σώματος. Το υπόλοιπο σώμα είναι ασημί και άσπρο προς την κοιλιά. Είναι πελαγικό είδος και τρέφεται με ζωοπλαγκτόν και μικρά ψάρια. Η αναπαραγωγική του περίοδος λαμβάνει χώρα τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι συγγενικό είδος με τον κολιό (Scomber colias).
Ψαρεύεται με συρτή, τσαπαρί και δίχτυα, συνήθως μαζί με σαρδέλες. Η αλίευσή του είχε φτάσει το 1975 τους 1,1 εκατομμύρια τόνους, αλλά από τότε η ποσότητα που αλιεύεται έχει μειωθεί. Όσον αφορά το 2011, αλιεύτηκαν 944.748 τόνοι σκουμπριών. Ανάλογα με την εποχή του χρόνου, η περιεκτικότητα σε λίπος κυμαίνεται μεταξύ 3% την άνοιξη και έως 30% το φθινόπωρο. Η καλύτερη περίοδος για να αλιευθεί είναι το καλοκαίρι όταν το θερμοκλινές βρίσκεται σε βάθος 15 με 20 μέτρα και τα ψάρια δεν μπορούν να ξεφύγουν σε βαθύτερα ύδατα.
Είναι περιζήτητο βρώσιμο ψάρι, όπως και τα υπόλοιπα ψάρια της οικογένειας. Το κρέας του είναι αρωματικό, τρυφερό, ζουμερό, καφεκόκκινο και πιο νόστιμο απ’ του κολιού. Στο εμπόριο διατίθεται φρέσκο, καπνιστό, με σάλτσα, κατεψυγμένο, μαριναρισμένο και σε κονσέρβα. Τα ψάρια που αλιεύονται την άνοιξη είναι αδύνατα και αφήνονται να λιάζονται στον ήλιο και είναι ο λεγόμενος τσίρος, ενώ τα παχύτερα ψάρια, που αλιεύονται το φθινόπωρο παστώνονται. Θεωρούνται ιδανικά για το γκριλ ή για τηγάνισμα.
Η νομοθεσία ορίζει σαν το ελάχιστο επιτρεπόμενο μέγεθος αλίευσης του είδους τα 18 εκατοστά.
