Το χριστόψαρο ή σανπιέρος (επιστημονική ονομασία Zeus faber, ζευς ο σιδηρουργός ή και άλλα είδη του γένους Zeus) είναι είδος θαλάσσιου ψαριού της οικογένειας , με ευρεία γεωγραφική κατανομή.
Είναι βενθικό παράλιο ψάρι, φαγώσιμο από τον άνθρωπο, με κατακόρυφα πεπλατυσμένο λαδί σώμα που χαρακτηρίζεται από μία μεγάλη πολύ σκούρα κηλίδα και μακριά αγκάθια στο ραχιαίο πτερύγιο. Η σκούρα κηλίδα του χρησιμεύει για να τρομάζει τους διώκτες του.
Τα μεγάλα μάτια του στην εμπρόσθια όψη της κεφαλής του δίνουν στερεοσκοπική όραση και αντίληψη του βάθους, χαρακτηριστικά σημαντικά για θηρευτές.
Η κηλίδα στα πλευρά του, που αποτελεί απομίμηση ματιού χρησιμεύει και στο να μπερδεύει τη λεία του, παραπλανώντας την ως προς τη θέση του στόματός του, το οποίο είναι μεγάλο.
Το χριστόψαρο φθάνει σε μέγιστο μήκος 65 cm και σε βάρος τα τρία κιλά περίπου. Στην εμφάνισή του κυριαρχούν τα δέκα μακριά αγκάθια στο ραχιαίο του πτερύγιο και τα άλλα 4 στο πρωκτικό.
Τα λέπια του είναι μικροσκοπικά και κοφτερά. Το χρώμα του ψαριού είναι πράσινο λαδί με ασημόχρωμη λευκή κοιλιά και από μία πολύ σκούρα κηλίδα στο κάθε πλευρό του. Τα μάτια του βρίσκονται κοντά στο επάνω μέρος της κεφαλής του. Το σχήμα του σώματός του είναι στρογγυλευμένο και κολυμπά πιο αργά από τα περισσότερα ψάρια.
