Αναμφίβολα όποιος ασχολείται με το ψάρεμα, έχει ως αυτοσκοπό να αποκτήσει ένα μεγάλο τρόπαιο. Όχι όμως οποιοδήποτε τρόπαιο, αλλά ένα από τα πιο έξυπνα ψάρια, την τσιπούρα. Δύο από τους τρόπους που μπορούμε να κάνουμε δικό μας ένα τέτοιο ψάρι, είναι χρησιμοποιώντας την τεχνική του casting με καλάμι ή να χρησιμοποιήσουμε πεταχτάρι (=καρούλι), συνήθως από ακτές ή λιμάνια.
Χαρακτηριστικό της αρματωσιάς που χρησιμοποιούμε είναι ότι το παράμαλλο είναι μιάμιση οργιά διότι η τσιπούρα είναι πονηρή και εύκολα απορρίπτει κάτι που την τρομάζει έστω και λίγο.
Από αυτόν τον μήνα (Σεπτέμβρη) έως και τον Μάρτιο περίπου, για να γεννήσει η βασίλισσα χρειάζεται ασβέστιο. Είναι λοιπόν, εξαιρετικά δύσκολο να πει όχι σε έναν ελκυστικό μεζέ από πορφύρα, στρείδια, χτένια κλπ.
Όχι πως δεν θα φάνε τον ακροβάτη ή το μονοδόλι άλλα είναι λιγότερο πιθανό.
Η πορφύρα ως το νούμερο 1 δόλωμα αυτήν την εποχή πωλείται σε μεγάλα καταστήματα ειδών αλιείας, σε ψαραγορές ή τα μαζεύουμε οι ίδιοι. Για να το κάνουμε αυτό ή παίρνουμε μια σακούλα και βουτάμε με μια μάσκα και μαζεύουμε όσες χρειαζόμαστε, ή χρησιμοποιούμε έναν κιούρτο ή μία σχάρα όπου πάνω τους έχουμε δέσει δύο ή τρεις σαρδέλες και μετά από μισή ώρα θα έχει γεμίσει με πορφύρες.
