Το µελανούρι ανήκει στην οικογένεια Obladae. Το λατινικό του όνομα είναι Oblada melanura.
Το µέγεθός τους δεν είναι µεγάλο και σπάνια ξεπερνούν σε µήκος τα 34cm.
Αναπαραγωγή
Το µελανούρι έχει ένα φύλο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Υπάρχουν και λίγες περιπτώσεις όµως, όπου παρατηρήθηκε ότι µπορεί να κάνουν αλλαγή φύλου από θηλυκά σε αρσενικά (όχι όµως το αντίστροφο).
Γενικά Στοιχεία
Απαντάται στη Μεσόγειο, ανατολικό Ατλαντικό (Βισκαϊκός Κόλπος) και από τα στενά του Γιβραλτάρ μέχρι την Αγκόλα. Πρόκειται για είδος που σχηματίζει κοπάδια, διαβιεί είτε σε παράκτιες βραχώδεις περιοχές, αλλά και σε λειμώνες ποσειδωνία βάθους μέχρι 30 m. Είναι παμφάγο είδος, θηρευτής μικρών ασπόνδυλων και φυτοπλαγκτού.
Είναι κοινό σε όλη την Ευρώπη, ιδιαίτερα όπως φαίνεται στην εικόνα, στη Μεσόγειο Θάλασσα και πολύ σπάνιο στη Μαύρη Θάλασσα. Στον Ατλαντικό Ωκεανό συναντάται από το Βισκαϊκό κόλπο μέχρι την Αγκόλα, τη Μαδέρα, τα Κανάρια νησιά και το Πράσινο ακρωτήρι. γεωγραφική του εξάπλωση οφείλεται στις θερμοαλατικές απαιτήσεις του μελανουριού, οι οποίες παρατηρούνται στις παραπάνω περιοχές. Οι απαιτήσεις σε θερμοκρασία είναι 18,6 °C, με ελάχιστο 16 °C και μέγιστο 21 °C, και σε αλατότητα είναι 38 με ελάχιστο 36,5 και μέγιστο 39.
Στην Ελλάδα πληθυσμοί του είδους αυτού, που έχουν μελετηθεί, αναφέρονται στις περιοχές της νήσου Λευκάδας, των δυτικών ακτών της νήσου Κέρκυρας, στη νήσο Χίο και στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων.
Χρωματισμός
Το είδος αυτό, γενικά, έχει ασημί – γκρι χρωματισμό και γίνεται σκούρο στο πίσω μέρος. Το μελανούρι φέρει μακριές σκούρες γραμμές κατά μήκος των σειρών των λεπτών του. Στον ουραίο μίσχο έχει μια μεγάλη μαύρη κηλίδα όπου περιμετρικά της υπάρχει άσπρο δαχτυλίδι. Όλα τα πτερύγια είναι ανοιχτού χρώματος
Βιότοπος
Ζει σε παράκτιες περιοχές, πάνω σε βραχώδης και φυκιώδης βυθούς μέχρι τα 30 μ. σχηματίζει μικρά κοπάδια κοντά στις ακτές. Την ημέρα κρύβονται κάτω από τις πέτρες και μέσα σε κοιλότητες βράχων.
Τροφή
Είναι είδος παμφάγο και κυρίως τρέφεται με φύκια και ασπόνδυλα όπως το γνωστό σε όλους μας bigattini.
Επιτρεπόμενο όριο
Το επιτρεπόμενο όριο αλίευσης του μελανουριού είναι τα 8cm.
Τρόποι ψαρέματος
Χαρακτηριστικό του μελανουριού είναι ότι ψαρεύεται με κάθε είδους τεχνική, είτε παράκτια, είτε από σκάφος. Εμείς θα αναφερθούμε σε όλους τους τρόπους ψαρέματος έτσι ώστε να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να επιλέξουμε τον κατάλληλο τρόπο που επιθυμούμε και να ψαρέψουμε αυτό το υπέροχο και γευστικότατο ψάρι.
Παράκτιοι τρόποι ψαρέματος είναι το εγγλέζικο ψάρεμα, το spinning, casting, bolognese, ενώ από το σκάφος έχουμε το ψάρεμα του μελανουριού με συρτή , με καθετή, με καλάμι ή με καρούλι ή με σκέτο χέρι, όπως,επίσης και το ψάρεμα στα βράχια. Παρακάτω θα αναφερθούμε στα είδη ψαρέματος με τη σειρά που τα αναφέραμε.
Εγγλέζικο ψάρεμα -Match Fishing
Το να κυνηγάς τα μελανούρια στο εγγλέζικο ψάρεμα είναι τόσο εύκολο, όσο και εξαιρετικά δύσκολο. Είναι ψάρια που συναντώνται σε όλα τα βάθη της θάλασσας, από τον αφρό έως και τον πυθμένα.
Ειδικά στο εγγλέζικο ψάρεμα το μελανούρι είναι θήραμα που γοητεύεται από το bigattini. Θα το αναζητήσουμε σε καιρό όπου η θάλασσα είναι ελαφρώς κυματισμένη ή και πολύ. Ιδανικά θα πρέπει να υπάρχει λιγοστός κυματισμός της τάξεως των 1-2 Μποφόρ έτσι ώστε το νερό κάνει μικρές «ρυτίδες» ή μικρά κυματάκια που δεν “σπάνε”, ενώ οι κορυφές των κυμάτων πρέπει να έχουν μια υαλώδη μορφή ίσως και λίγο αφρό.
Αρματωσιά
Η αρματωσιά μας στο εγγλέζικο πρέπει να περιέχει αυτό που λένε “λίγα και καλά”. Δεν χρειάζονται φανφάρες, μια οργιά παράμαλλο με ένα πολύ μικρό αγκίστρι στο οποίο έχουμε τοποθετήσει 2-3 bigattini, είναι ένας εκλεκτός μεζές στον οποίο δύσκολα θα πουν όχι αυτά τα όμορφα ψάρια.
Θα πρέπει να προσέξουμε μερικά λεπτά σημεία στο ψάρεμά μας. Αν πιάσουμε το ψάρι μας να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε πολλά και δυνατά κεφάλια, κάτι που αν το παρακάνουμε μπορεί να τρομάξει τα υπόλοιπα που βρίσκονται στο σημείο.
Επίσης, εάν πιάσουμε ένα το οποίο χρειάζεται απελευθέρωση (για τον σωστό τρόπο απελευθέρωσης πατήστε ΕΔΩ), τότε φροντίζουμε να το απελευθερώσουμε σε σημείο που βρίσκεται μακριά από την ψαρεύτρα μας, διότι εκκρίνουν μία ουσία η οποία μεταφέρει την πληροφορία του φόβου και του στρες που έχει υποστεί το εν λόγω ψάρι, κάτι το οποίο θα οδηγήσει και τα υπόλοιπα στο να γίνουν πιο διστακτικά και τελικά, να φύγουν από το σημείο.
