Συρτή Βυθού με MONEL

0
11809

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Θα ήθελα πριν μπούμε στο κυρίως θέμα, να επισημάνουμε κάποιες βασικές παραμέτρους που κρίνουν την τελική έκβαση μιας ψαριάς.

Όταν στοχεύουμε λοιπόν σε αξιόλογα θηράματα, οι παράγοντες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα είναι οι εξής:
Το σκάφος

  1. Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός (βυθόμετρο, gps, radar κλπ)
  2. Ο ψαρευτικός εξοπλισμός μας (καλάμια, μηχανάκια, πετονιές, τεχνητά minnow, απόχη, γάντζος, κλπ)
  3. Η σωστή οργάνωση
  4. Καλή γνώση του βυθού
  5. Εμπειρία
  6. Τεχνική
  7. Αντίληψη
  8. Υπομονή
  9. Ψυχραιμία
  10. Δημιουργικότητα
  11. Έρευνα
  12. Ρίσκο

Όταν θέλουμε να ψαρέψουμε συρτή βυθού, υπάρχουν οι εξής μέχρι σήμερα τρόποι:

Με μολύβι φύλακα (ζωντανό)

molivi filaka

Με σταθερά μολύβια στο χέρι

stathera molivia

Με σταθερά μολύβια σε ηλεκτρικό καρούλι

stathera molivia ilektriko karouli

Με διάφορους καταβυθιστές 

katavithistes monel

Με καλάμι και αποσπώμενα μολύβια (η καθόλου μολύβια με πολύ λεπτό νήμα και minnow με μεγάλη πολύ μεγάλη βύθιση).

apospomena molivia

Με lead core (θα γίνει ξεχωριστό θέμα)

lead core

Mε downrigger

downrigger

Με μολύβι φύλακα και τεχνητό ψαράκι (minnow)

minnow monel

ΜΕ MONEL

Τους μήνες μεταξύ Ιανουαρίου και αρχές Ιουνίου, το ψάρεμα της συρτής καταγράφει σημαντική πτώση και σε αλιεύματα και στους ψαράδες που ασχολούνται με αυτή την τεχνική. Οι λόγοι αυτής της μείωσης μπορούν να αναχθούν στην μειωμένη παρουσία ζωντανών δολωμάτων και κυρίως στην απουσία από τις ακτές του καλαμαριού, τα οποία λόγω των χαμηλότερων θερμοκρασιών, μειώνουν δραστικά τη δραστηριότητά τους και τραβούν σε πολύ βαθύτερα νερά όπου βρίσκουν και σταθερές θερμοκρασίες .

Αυτή η μείωση του μεταβολισμού, καθιστά πολύ δύσκολη την εύρεση των κατάλληλα ζωντανών δολωμάτων, για να σύρουμε στην συρτή μας. Τα κεφαλόποδα, όπως το καλαμάρι και η σουπιά, αρχίζουν όπως προείπαμε να κινούνται μακριά από την ακτή με αποτέλεσμα να μπορούμε να βρούμε πολύ ελάχιστα διαθέσιμα, η ζαργάνα και τα σαφρίδια, πάντα καλοί σύμμαχοι της συρτής και αυτά απουσιάζουν.

Παρά το γεγονός όμως ότι δεν υπάρχει δόλωμα, τα ψάρια, το οποία συνήθως πάμε να υπονομεύσουμε με την συρτή, όπως η συναγρίδα, η σφυρίδα , το μαγιάτικο , το φαγκρί κλπ , δεν φαίνεται να έχουν μειώσει δραματικά τις διατροφικές τους συνήθειες.

Έτσι ερχόμαστε στη δυσάρεστη θέση, ωραία αλιεύματα από φαγκριά, συναγρίδες και σφυρίδες, να γίνονται από ψαράδες στην περιοχή μας, οι οποίοι μπορούν να ψαρεύουν με διαφορετικούς τρόπους από την συρτή, όπως ,το Light Drifting,το jigging ,το inchiku , το slow jigging και την καθετή.

Δεδομένου ότι το πάθος σε πολλούς είναι αποκλειστικά και παραμένει η συρτή και ως εκ τούτου δεν θέλουν να δοκιμάσουν τους εαυτούς τους σε άλλες τεχνικές ,αναρωτιούνται τι πρέπει να κάνουν, για να συνεχίσουν να ψαρεύουν συρτή με άριστα αποτελέσματα χωρίς ζωντανό δόλωμα .

Μπορούν άραγε να χρησιμοποιήσουνε το τεχνητό δόλωμα? αλλά πώς είναι δυνατόν να ρυμουλκούν σε πάνω από 30 έως 50 μέτρα βάθος τεχνητά μεγάλων διαστάσεων, που πρέπει να <<δουλεύουν>> κοντά στον πυθμένα.

Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ MONEL! Το monel (μεταλλικό νήμα), είναι το πιο αποτελεσματικό από οποιοδήποτε άλλο σύστημα καταβύθισης στον κόσμο και συγκεκριμένα από όλα τα αναφερόμενα. Είναι το μοναδικό σύστημα, που μπορεί να <<κρατεί>> σταθερό βάθος βύθισης ακόμα και με 4 η 4,5 μίλια, αδύνατο για οποιοδήποτε άλλη τεχνική.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ MONEL:

Είναι ένα κράμα χαλκού και νικελίου, που ο συνδυασμός αυτών των δύο μετάλλων του δίνει τα χαρακτηριστικά που το καθιστούν εξαιρετικό για τους σκοπούς μας. Πολύ εύπλαστο, με υψηλό ειδικό βάρος και χαμηλή υδροδυναμική αντίσταση, το Monel είναι σίγουρα μια από τις πιο συμφέρουσες λύσεις, για να μπορέσουμε να κατεβάσουμε το τεχνητό μας σε σημαντικό βάθος, ακόμα και με μεγάλες ταχύτητες 4 η ακόμα και 4,5 μίλια.

Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι , ότι έχει μια σταθερή βύθιση όπως και σας προανέφερα και ως εκ τούτου είναι εύκολο να υπολογιστεί σε ποιο βάθος βρίσκεται το τεχνητό μας . Γνωρίζοντας λοιπόν τα μέτρα που έχουμε ρίξει στο νερό, είτε με σημάδια από κόκκινο κερωμένο νήμα που έχουμε τοποθετήσει κάθε δέκα (10) μέτρα στο monel είτε με έναν μετρητή, θα γνωρίζουμε με ένα γρήγορο υπολογισμό το βάθος το οποίο βρίσκεται το τεχνητό μας.

Υπάρχουν monel σε διάφορες λίμπρες αυτό που εγώ χρησιμοποιώ είναι των 50 λιμπρών, το οποίο μας καλύπτει πλήρως, για όλα τα πιθανά θηράματα που έχουμε στο νερά μας.

Τα συνήθη καρούλια αποτελούνται από 180 μέτρα monel, όμως υπαρχουν και καρούλια των 300 και 1000 μέτρων για ηλεκτρικούς μηχανισμούς! Και σε αυτή την τεχνική όπως και σε όλες βέβαια, υπαρχουν ποιότητες και ποιότητες , τα καλύτερα monel είναι τα εικονιζόμενα και πρέπει να δώσετε μεγάλη σημασία σε αυτό, ώστε να μην σας πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

monel wire

ΒΥΘΙΣΗ:

Κάθε δέκα (10) μέτρα monel που θα ρίχνουμε στην θάλασσα και με μια ταχυτητα τεσσάρων (4) περίπου μιλίων η και παραπάνω θα κατεβαίνουμε 80 με 100 cm ,που στο τέλος βέβαια, θα προσθέσουμε και το βάθος που κατεβαίνει το ψαράκι μας.

Η μεγάλη αυτή δυνατότητα βύθισης επιτυγχάνεται χάρη στην μικρή του διάμετρο και το μεγάλο ειδικό του βάρος, καθώς δεν επηρεάζεται τόσο πολύ από την τριβή του νερού η από τα ρεύματα , σε αντίθεση μετα μολύβια πάνω στην πετονιά και το Downrigger. Να σας δώσω ένα παράδειγμα να καταλάβετε πόσο βαθιά μπορείτε να ψαρέψετε με ένα απλό χειροκίνητο μηχανισμό χωρητικότητας 180 μέτρα monel.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι αφήνουμε στην θάλασσα τα 170 από τα 180 μέτρα και σέρνουμε ένα ψαράκι rapala magnum 18cm με μια ταχύτητα τεσσάρων (4 μιλίων) το οποίο από μόνο του βυθίζεται μέχρι έξι (6) μέτρα, έχουμε λοιπόν και λέμε στα 170 μέτρα με 80 cm βύθιση (βάζω την λιγότερη) κάθε 10 μέτρα κατεβαίνουμε 13,60 μέτρα + 6 μέτρα τοψαράκι φτάνουμε στα  19.60 μέτρα άρα ψαρεύουμε τέλεια στα 21 έως 23 μέτρα αλλά και ως τα 25 ακόμα και 27 καθώς πάρα πολλές φορές και ιδιαίτερα η συναγρίδα κάνει επιθέσεις σε πολλά μέτρα πάνω από τον βυθό. Χαρακτηριστικά μου έχει χτυπήσει στα 34 μέτρα.

Επίσης υπαρχουν και minnow μη βύθιση γύρω στα 9 μέτρα, που όπως καταλαβαίνεται, εύκολα ψαρεύουμε γύρω στα 27 με 29 μέτρα.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

  • Το πιο σημαντικό πλεονέκτημα του monel έναντι όλων των άλλων τεχνικών βύθισης είναι ότι έχει μια σταθερή βύθιση ,όπως και σας προανέφερα, ακόμα και με μεγάλες ταχύτητες 4-5 μίλια και ως εκ τούτου είναι εύκολο να υπολογίσουμε αν ξέρουμε τα μέτρα που έχουμε αφήσει πίσω, σε ποιο βάθος βρίσκεται το τεχνητό μας .
  • Επίσης πλεονέκτημα της συρτής με monel έναντι αυτών που ασχολούνται με την παραδοσιακή συρτή, είναι ότι δεν χρειάζονται καθόλου μολύβια και το μάζεμα γίνεται με καλάμι, ούτε μπερδέματα, ούτε βάρος και γνωρίζουν καλά όσοι έχουν ασχοληθεί με την παραδοσιακή συρτή (με περαστά μολύβια) και την πετονιά στο χέρι , πόσο κουραστικό το μάζεμα και μάλιστα αν έχει ψάρι. Το χειρότερο βέβαια είναι στα σκαλώματα στον βυθό ,που κάτσε μετά να μαζέψεις (αν τα καταφέρεις) όλα τα μολύβια!
  • Το monel έναντι όλων των υπολοίπων τεχνικών βύθισης υπερέχει και στο γεγονός, ότι λόγο της καμπύλης που σχηματίζει όταν ξετυλίγουμε πάνω από 150 μέτρα στην θάλασσα , η πορεία του δεν ενοχλεί τα θηράματα, καθώς δεν βλέπουν να περνούν από μπροστά τους, μια σειρά μολύβια η μπάλα του Downrigger (βλέπε φωτό).skafos monel
  • Αυτό που κάνει επίσης την τεχνική αυτή ασυναγώνιστη και ιδιαίτερη, είναι ότι η σκληρότητα του σύρματος, δίνει μια ιδιαίτερη κίνηση στο τεχνητό μας , επίσης ιδιαίτερη είναι όπως ήδη σας είπα και για της μεγάλες δυνατότητες βύθισης που διαθέτει ακόμα και με ταχύτητες 3-4 κόμβων (ιδανική ταχύτητα ιδιαίτερα για συναγρίδες). Το monel δεν είναι βέβαια αποτελεσματικό μόνο για τις συναγρίδες που ακραίνουν κυρίως τους φθινοπωρινούς μήνες, αλλά επίσης και για τους ροφούς, τις στήρες, τις σφυρίδες, τις λακέρδες, τους λούτσους, τα λαβράκια και όλα τα θηράματα της συρτής.
  • Υπάρχει στην αλιευτική κοινότητα και στους εξειδικευμένους στο είδος άποψη, ότι οι συναγρίδες κυρίως, προσελκύονται και από τις δονήσεις που παράγει το monel καθώς σκίζει τα νερά.
  • Μια άλλη πολύ θετική πτυχή της αλιείας με monel είναι ότι χάρη στη χρήση ενός τεχνητού δολώματος, είναι δυνατό να αυξηθεί σημαντικά η ταχύτητα ψαρέματος σε σύγκριση με την κανονική ταχύτητα της συρτής με ζωντανό. Αυτό είναι αυτονόητο και σαφές ότι δηλαδή στη συρτή με monel και επομένως με μια ταχύτητα κατά μέσο όρο 4 / 4,5 κόμβους, θα μπορέσουμε να ψαρέψουμε απίστευτα μεγαλύτερες περιοχές, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να συναντήσουμε ψάρια. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι, εάν με την συρτή με ζωντανό δόλωμα, η οποία γενικά συμβαίνει σε 1 / 1,5 κόμβους, σε 5 ώρες, θα καλύψουμε περίπου 7 μίλια, χρησιμοποιώντας το monel, η αλιευτική μας ζώνη θα αυξηθεί τουλάχιστον μέχρι και 3 φορές! Και αυτό παίζει πολύ υπέρ μας, επειδή συχνά, διανύοντας μια τόσο μεγάλη απόσταση, έχουμε πολύ μεγάλες πιθανότητες να περάσουμε από έναν ιδανικό <<βοσκότοπο>> με συναγρίδες η στήρες και τα θηράματα τότε θα ανεβαίνουν επανωτά στο σκάφος.
  • Μια άλλη θετική πτυχή της αλιείας με monel, είναι το γεγονός ότι είναι ξεκούραστο στην διάρκεια του ψαρέματος (εκτός από τα λάθη ελιγμών,) καθώς ούτε το καλάμι είμαστε αναγκασμένοι, να κρατάμε ούτε να ελέγχουμε συνέχεια την κορυφή του καλαμιού, καθώς το κλίκερ θα μας ενημερώσει αμέσως για κάθε ψάρι που έχει πιαστεί, μόνο τότε έρχεται η κούραση που όμως ξεχνιέται αμέσως, καθώς το ψάρι θα μπει στο σκάφος , οπότε η ψαρευτική μας δράση θα είναι χαλαρωτική και συνεχής , ειδικά εάν γίνεται με ηλεκτρικούς τροχούς.
  • Έναντι της συρτής με ζωντανό έχουμε και ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα, ότι παίρνουμε ένα καλάμι και μια κασετίνα με τεχνητά και αρχίζουμε αμέσως να ψαρεύουμε αυτό για μένα είναι το ποιο σημαντικό ,ούτε ξενύχτια για καλαμάρια ,ούτε να σηκωθούμε από τις 4 το πρωί γιατί δεν βγάλαμε καλαμάρια το βράδυ, ούτε ψόφησαν τα μισά ,ούτε αντλίες και δεξαμενές για ζωντανό, απολύτως τίποτα, με ένα καλάμι στο χέρι και αρχίζεις το ψάρεμα, Η συρτή με ζωντανό βασικά δεν είναι ένα ψάρεμα αλλά δυο, πρώτα ψαρεύεις να βγάλεις τον δόλο (ζωντανό) και μετά ψαρεύεις συρτή και αν δεν βγάλεις ζωντανό ,<<πάει το ψάρεμα>> και επιστροφή στο σπίτι. Πέρασαν τα χρόνια μειώνονται και οι αντοχές μας.

Όταν όμως θέλω να πάω για μεγάλα μαγιάτικα εκεί το ζωντανό είναι σχεδόν μονόδρομος! Μάλιστα (όχι εδώ), αλλά στην Ιταλία, μετά από προσπάθειες να ψαρέψουν με πολλά μέτρα monel στην θάλασσα άρα και με μεγάλους μηχανισμούς (τρομερά κουραστικό κατά την ανάκτηση και μάλιστα όταν έχει ψάρι), προσανατολίστηκαν στους ηλεκτρικούς μηχανισμούς και έφτασαν να ψαρεύουν σε απλησίαστα βάθη, φτάνοντας τα 40 τα 50 η και παραπάνω ακόμα μέτρα, που είναι και τα ποιο ιδανικά βάθη.

Προσωπικά δεν ασχολήθηκα ποτέ με τους ηλεκτρικούς μηχανισμούς ,κυρίως λόγω κόστους, και επίσης λόγω του γεγονότος ότι σπάνια γύρναγα χωρίς ψάρι σε κάθε εξόρμηση μου. Βέβαια περιοριζόμουν αρκετά, καθώς η ψαρευτική μου δραστηριότητα άρχιζε το Ιούλιο και τελείωνε τον Νοέμβριο, οι υπόλοιποι μήνες για μένα ήταν <<νεκροί>> για το monel ,γιατί καθώς κρύωνε το νερό τα ψάρια τραβιόνταν αρκετά βαθύτερα και με τα μέτρα αυτά που είχα ,δεν μπορούσα να ψαρέψω σε τέτοια βάθη ( 40 με 50 μέτρα), όπου θα ήταν βρίσκονταν και τα ψάρια.

kalami monel

Γι αυτό όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα αναμφισβήτητα και πέρα από κάθε δισταγμό. πρέπει να προσανατολιστεί σε έναν ηλεκτρικό μηχανισμό και για να κερδίσει βάθος. να φτάσει ακόμα και στα 50 η 55 μέτρα η και παραπάνω αφήνοντας ακόμα και 600 μέτρα monel πίσω. Έτσι θα μπορεί να ψαρεύει σε όλα τα βάθη και όλους τους μήνες του χρόνου και μάλιστα εντελώς ξεκούραστα χωρίς να χρειάζεται χειροκίνητα να μαζεύει το monel στον μηχανισμό (που βέβαια για τόσα μέτρα είναι αδύνατον) άντε χειροκίνητα μέχρι τα 300 μέτρα το πολύ και μετά από μεγάλη εξάσκηση.

Όπως όμως σας είπα τους καλοκαιρινούς και ιδιαίτερα τους φθινοπωρινούς μήνες ,το βάθος των 22-23-24 και 25 μέτρων που ψαρεύω είναι ιδανικό και επίσης είναι μια οικονομική λύση, καθώς και η τιμή του monel είναι ιδιαίτερα τσουχτερή και του ηλεκτρικού μηχανισμού ακόμα περισσότερο.

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

Όπως όλες οι τεχνικές, έτσι και η συρτή με monel, εκτός από πλεονεκτήματα έχει και μειονεκτήματα. Μέχρι τώρα αναλύσαμε τα υπεροχή της τεχνικής αυτής έναντι της συρτής με μολύβια, της συρτής με καταβυθιστή και της συρτής με Downrigger αλλά και την υπεροχή έναντι και των υπολοίπων τεχνικών.

Αυτά ήταν όλα ευχάριστα κατανοητά, όμως μόνο εύκολα δεν είναι, είναι μια εξαιρετική τεχνική που λόγω της δυσκολίας της, λίγοι την εξασκούν.

  • Αναρωτηθήκατε πόσες φορές αφήνοντας το νήμα ή την πετονιά να φύγει από ένα καρούλι, είτε σε συρτή βυθού ,είτε σε συρτή επιφανείας, είτε κάνοντας spinning ή casting, αυτό σας δημιούργησε βερίνες και μπερδέματα. Φανταστείτε τώρα την δυσκολία όταν χειρίζεστε όχι ένα μαλακό νήμα ή μια πετονιά, αλλά ένα μεταλλικό νήμα, που αν δεν χρησιμοποιηθείσωστά και με τεράστια προσοχή, θα δημιουργήσει αμέσως με το  που θα πέσει στο νερό μπερδέματα και τσακίσματα, που αν ζοριστεί μετέπειτα σε κάποια μάχη, θα σπάσει αμέσως. Είναι ένα πολύ ισχυρό σύρμα, που αμέσως όμως σπάει σε ένα τσάκισμα, όπως τα περισσότερα σύρματα.
  • Επίσης στην αρχή ,αλλά και πάντα βέβαια κάποιες φορές θα σκαλώνετε στον βυθό, αλλά όταν ξεκινήσετε σίγουρα πολύ συχνότερα. Φανταστείτε σε κάθε σκάλωμα την κούραση να μαζεύετε στο καρούλι 180 μέτρα monel , και να είστε σίγουροι ότι μέχρι να εξασκηθείτε στην τεχνική αυτή, θα μπλέξετε δεκάδες φορές στον βυθό και σε αρκετές από αυτές θα έχετε και ανεπανόρθωτες απώλειες, με μικρότερη βέβαια το χάσιμο του τεχνητού και μεγαλύτερη την απώλεια του πανάκριβου monel. Θα χάσετε λοιπόν και πολλά ψαράκια και μάλλον και καρούλια monel.
  • Μια άλλη τρομερή δυσκολία, είναι ότι πρέπει συνεχώς να ακολουθείτε ισοβαθείς πορείες (π.χ στα 23 μέτρα σταθερά το πολύ να ανεβείτε στα 26-28, από εκεί και πάνω σταματάτε να ψαρεύετε). Πόσο εύκολο είναι όμως κάτι τέτοιο στην πράξη και όταν ο βυθός είναι ανομοιόμορφος, συνεχώς δηλαδή με ξέρες, ανεβάσματα και όταν εσείς πρέπει να υπολογίσετε πού βρίσκεται το ψαράκι σας, όχι βέβαια στο σημείο που κοιτάτε με το βυθόμετρο, αλλά 180 μέτρα πίσω?
  • Τι θα κάνετε ,αν εκεί που πηγαίνετε στα 23 μέτρα ,ξαφνικά προβάλλει μια ξέρα στα 15 μέτρα?
  • Πώς θα πάρετε στροφή από έναν κάβο-ακρωτήριο να τον φέρετε βόλτα, καθώς στην στροφή το σύρμα θα κάνει κοιλιά και θα <<κλείσει>> προς τα μέσα, δηλαδή προς την άκρη με απρόβλεπτες συνέπειες? Ψαρεύω monel τουλάχιστον 20 χρόνια και οι κάβοι-ακρωτήρια ακόμα και σήμερα καμιά φορά με ξεγελούν, καθώς θέλω βέβαια κατά την στροφή το ψαράκι να βρίσκεται όσο πιο κοντά γίνεται, το πολύ 4 μέτρα από τον βυθό και πολλές φορές το ρίσκο μου αυτό το πληρώνω, με ένα μπλέξιμο και ξανά μάζεμα 180 μέτρα! Αν όμως δεν ρισκάρεις θα αφήσεις αψάρευτα τα καλύτερα μέρη που είναι οι κάβοιακρωτήρια (εκεί στα ρέματα που δημιουργούνται είναι οι ιδανικές συνθήκες για να στήνουν καρτέρι τα περισσότερα αρπακτικά). Στις ισοβαθείς και ευθείες βέβαια και μετά από την εμπειρία που εχω αποκτήσει μετά από τόσες διαδρομές, ακολουθώ τον βυθό σύριζα, από 50 εκατοστά μέχρι δύο μέτρα το πολύ.
  • Άλλο ένα μεγάλο πρόβλημα είναι, ότι εξαιτίας των σύνθετων ηλεκτρολυτικών φαινομένων  που δημιουργούνται ανάμεσα στο ανοξείδωτο ατσάλι, το αλουμίνιο και το νερό της θάλασσας, προκαλείται πολύ γρήγορα διάβρωση στο ταμπούρου του μηχανισμού ,με λογικό επακόλουθο βέβαια την καταστροφή του.
  • Ποιος είναι άραγε ο κατάλληλος μηχανισμός με την λιγότερη τουλάχιστον διάβρωση και με μεγάλη αντοχή και πως θα λύσουμε το πρόβλημα αυτό?
  • Τι θα γίνει (ακόμα χειρότερα) με τους οδηγούς του καλαμιού ,που θα περνάει από μέσα με ταχύτητα ένα σύρμα (monel), δεν θα μείνει δαχτυλίδι για δαχτυλίδι και άρα τι καλάμι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε άραγε?
  • Πώς γίνεται η σύνδεση του monel με το παράμαλλο (fluorocarbon)?
  • Πώς θα γνωρίζουμε κάθε φορά πόσα μέτρα να αφήσουμε ,για να είμαστε πάλι στα ιδία μέτρα, άρα στο ίδιο βάθος (ξυστά από τον βυθό)?
  • Πώς θα ξέρουμε εάν κατά το πέρασμα μας πάνω από τις φυκιάδες, δεν μπλέχτηκε κάποιο φύκι- χόρτο στο τεχνητό μας και γυρίζουμε οργώνοντας για ώρες την θάλασσα άσκοπα?. Όπως λοιπόν καταλάβατε, προκύπτουν πάρα πολλά ερωτηματικά, καθώς ,πρόκειται για μια από τιςδυσκολότερες τεχνικές ψαρέματος, αλλά με πολύ μεγάλες συγκινήσεις.

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ:

ΚΑΛΑΜΙ:

Όλοι μας ,το βασικότερο πρόβλημα που έχουμε αντιμετωπίσει κάποια στιγμή με τα καλάμια μας, σε όλα τα είδη ψαρέματος, είναι η φθορά και το σπάσιμο των οδηγών και μάλιστα όταν από μέσα περνά είτε πετονιά είτε νήμα. Φανταστείτε λοιπόν να περνάει σύρμα τι έχει να γίνει με τους οδηγούς!

Τα καλάμια λοιπόν για monel ,έχουν ιδιαίτερες προδιαγραφές και συγκεκριμένα θα χρειαστούμε δυνατά καλάμια συρτής ή stand up των 20-30 λιμπρών η ακόμα και 50 λιμπρών, αν χρησιμοποιούμε ηλεκτρικούς μηχανισμούς και με μήκος 1.80 ή 2.00 μέτρα. Οι οδηγοί του καλαμιού πρέπει να είναι με roller (full roller) ή από πολύ σκληρό ατσάλι.

Ο τελευταίος οδηγός στην κορυφή υποχρεωτικά πρέπει να είναι με roller και μάλιστα αν είναι δυνατόν με έναν περιστρεφόμενο ειδικό roller , που διευκολύνει πολύ στο ψάρεμα (ώστε να μην τσακίζει το monel στις στροφές του σκάφους), αλλά για να είναι λειτουργικός πρέπει να είναι άριστης ποιότητας, σαν αυτόν που σας απεικονίζω (ΑLPS). Πολλές εταιρίες εδώ και χρόνια, έχουν κατασκευάσει ειδικά καλάμια για το monel, που διαθέτουν τις προδιαγραφές που αναφέραμε. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω την Ιταλική εταιρία Ιtalcana, η οποία έχει κατασκευάσει ένα ειδικό καλάμι για το monel, αρκετά αξιόπιστο και λειτουργικό από ότι λένε όσοι το έχουν δοκιμάσει , το καλάμι όμως αυτό έχει ένα σχετικά μεγάλο κόστος αγοράς.

Και άλλες εταιρίες έχουν βγάλει καλάμια για monel, όμως δεν εχω δοκιμάσει κανένα από αυτά και δεν μπορώ να σας πάρω στο λαιμό μου. Εδώ θα σας τονίσω ότι πήρα καλάμι ειδικό για monel από την Αμερική και μου έσπασαν οι οδηγοί σε ένα μήνα. Απίστευτο και μάλιστα για Αμερικάνικο προϊόν.

Βέβαια παρότι κατασκευάστηκε ειδικά για monel δεν είχε roller στην κορυφή και ίσως αυτό να ήταν και το μεγάλο του μειονέκτημα. Οπότε σας προτείνω να χρησιμοποιήσετε για αρχή κάποια φτηνά καλάμια, αρκεί να τηρούν τις προδιαγραφές που αναφέραμε (δυνατό, ελαστικό, 1.80-2.00 μέτρα και με οδηγούς full roller ) ,αυτό που σας προτείνω είναι να αλλάξετε μόνο τον πάνω οδηγό με έναν ειδικευμένο περιστρεφόμενο, μπορεί ήδη δηλαδή να έχετε και στην συλλογή σας κάποιο τέτοιο καλάμι (full roller).

Εγώ προσωπικά παιδιά χρησιμοποιώ το venetsia black της Italcana των 30 lib, που διαθέτει μόνο roller στην κορυφή. Είναι το πρώτο καλάμι που αγόρασα για ζωντανό και είναι το δυνατότερο και πιο αξιόπιστο καλάμι (stand up) 30 λιμπρών που έχω γνωρίσει και με τιμή κάτω από 100 ευρώ.

Δεν έχει πάθει το παραμικρό όσο απίστευτο και να ακούγεται και κανένας κεραμικός οδηγός δεν έχει φθαρθεί, παρότι έχει roller μόνο στην κορυφή .To έχω γύρω στα 25 χρόνια είναι πραγματικά απίστευτο καλάμι και νομίζω ότι θα το έχω μια ζωή, με αυτό έπιασα το πρώτο μου μεγάλο μαγιάτικο 40 κιλά με ζωντανό, τουλάχιστον είκοσι χρόνια πίσω και πολλά ακόμα μεγάλα μαγιάτικα από 19 έως 23 κιλά.

Όπως γνωρίζετε καλά .τα μαγιάτικα είναι τα δυνατότερα ψάρια του κόσμου στα κιλά τους και κανένα φρένο δεν μπορεί να τα σταματήσει στο πρώτο τους φευγιό.

Το καλάμι αυτό λοιπόν μπορεί να αντέξει το δυνατότερο φρένο σε όρθια θέση. Το εκπληκτικό όμως στο καλάμι αυτό (Italcana venetsia blac) είναι όπως και προείπα πως δεν έχουν φθαρεί οι οδηγοί από κεραμικό αφού το δουλεύω γύρω στα 15 με 20 χρόνια με σύρμα ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ.

Αυτό που δεν έκανα και είναι ακόμα λάθος μου σοβαρό, είναι ότι δεν άλλαξα το τελευταίο roller με το ειδικευμένο περιστρεφόμενο ,ώστε να μην δημιουργεί καθόλου τσακίσεις στις στροφές, που ίσως αυτή η παράβλεψη και αδιαφορία μου πες το όπως θέλετε μου έχει στοιχίσει μάλλον κάποια καρούλια monel, ποτέ όμως δεν είναι αργά και με την πρώτη ευκαιρία που θα μπορέσω θα το αλλάξω.

Επειδή όμως ποτέ δεν μου αρέσει να μιλάω με γενικότητες και αοριστολογίες (για να αποφεύγω και τις ευθύνες ),αλλά πάντα θέλω να είμαι συγκεκριμένος, σας παρουσιάζω κάποια καλάμια που προτείνουν διάφορες εταιρίες για monel, επειδή όμως <<έφαγα αυτή την φόλα>> με το Αμερικάνικο, εγώ δεν σας προτείνω κανένα από αυτά εκτός από αυτό που εγώ εχω και το ξέρω προσωπικά.

Πάντως τα shimano ιδιαίτερα είναι εκπληκτικά καλάμια και μπορείτε απλώς να αλλάξετε την τροχαλία στην κορυφή με μια περιστρεφόμενη 180 μοιρών. Τα υπόλοιπα έχουν περιστρεφόμενη τροχαλία και καλύπτουν όλα τα βαλάντια, η επιλογή δική σας.

ΚΑΛΑΜΙΑ MONEL 

To Shimano Tyrnos Stand Up Full Roller

Shimano Tyrnos Stand Up Full Roller

To Shimano TLD Stand Up

Shimano TLD Stand Up

TO ITALCANA MONEL

ITALCANA MONEL

To Tecnofish STAND UP MTR 20-50 MONEL

Tecnofish STAND UP MTR 20 50 MONEL

Tica Wasabi Talon Monel

Tica Wasabi Talon Monel

Tica Monel 6’0 20-50lb Swivel Top DBB Rod

Tica Monel

Ο Fabrizio Bonanni, ανακάλυψε ότι μερικά καλάμια, ήταν πιο παραγωγικά από άλλα στην συρτή με monel, αυτό οφειλόταν κυρίως στο γεγονός, ότι ήταν πολύ ελαστικά με νευρική επιστροφή της κορυφής, δίνοντας έτσι στα τεχνητά μια περίεργη κίνηση, κάνοντας τα περισσότερο ελκυστικά, γιατί δεν κινούνταν μονότονα ευθεία, αλλά λόγω των συσπάσεων του καλαμιού έκαναν απότομες κινήσεις (σαν κυνηγημένο ψάρι).

Με αυτή την εμπειρία ανακαλύψαμε λοιπόν, ότι μια εντελώς ανελαστική πετονιά όπως το monel η το lead cored , σε συνδυασμό με ένα ευαίσθητο καλάμι με <<νευρική>> δράση, είναι περισσότερο αποτελεσματικό από την πετονιά με τα αποσπώμενα μολύβια ή τον καταβυθιστή.

Οι συνεχείς κάμψεις του καλαμιού, όπως και προείπαμε, που οφείλονται στην αντίσταση των δολωμάτων κατά την κίνηση, σε συνδυασμό με μια απολύτως ανελαστική πετονιά, δίνουν στο δόλωμα συνεχείς επιταχύνσεις και τινάγματα που κάνουν την πλεύση του περισσότερο δυναμική!

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ: 

Ένας από τους βασικούς εξοπλισμούς της συρτής με monel είναι και ο μηχανισμός, όπως είναι βέβαια και στα περισσότερα ψαρέματα που γνωρίζετε.

Στο ψάρεμα όμως με monel, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά, καθώς ο μηχανισμός μας διαβρώνεται άμεσα, εξαιτίας των σύνθετων ηλεκτρολυτικών φαινομένων που δημιουργούνται.

Χρειαζόμαστε λοιπόν έναν μηχανισμό κατάλληλο να αντέχει όσο το δυνατόν καλύτερα στην διάβρωση, να χωράει εκατό ογδόντα (180) μέτρα monel και να έχει τρομακτικές αντοχές , γιατί τα συνεχή ριξίματα και ιδιαίτερα τα μαζέματα (και όταν μάλιστα έχετε και κάποιο αξιόλογο ψάρι πάνω), του ασκούν τρομερές πιέσεις. Παρότι έχουν βγει πολλά, εκατοντάδες μοντέλα και από όλες τις εταιρίες του χώρου, από όταν άρχισε να ψαρεύεται το monel μέχρι σήμερα, ένας παραμένει πρώτος μηχανισμός στις προτιμήσεις των ειδικών στο είδος.

Πρόκειται για τον θρυλικό μηχανισμό Penn Senator 114H, ο οποίος διαθέτει ταμπούρο από ανοξείδωτο χάλυβα και είναι ένα μηχανάκι πανίσχυρο και με μεγάλες αντοχές και αν κανείς δεν το ψαρεύει με σύρμα είναι στην κυριολεξία αθάνατο. Παρόλα αυτά έχω αλλάξει δύο μηχανάκια peen, καθώς η διάβρωση από το monel σιγά σιγά μου κατάστρεψε το ταμπούρο καθώς δεν είχα προβλέψει να το προστατεύω με εποξειδικές ρητίνες.

Επίσης εκτός από το penn θα σας προτείνω και κάποια αλλά μηχανάκια που οι εταιρίες προτείνουν ως κατάλληλα για monel τα οποία όμως δεν εχω δοκιμάσει προσωπικά και επιφυλάσσομαι να εκφέρω άποψη. Μπορεί όμως να έχετε κάποιο τέτοιο μηχανάκι στην κατοχή σας, άρα μπορείτε να ξεκινήσετε με αυτό:

Peen Senator 114H                                       

Peen Senator 114H

Shimano TLD 50 2 SPEED

Shimano TLD 50 2 SPEED

Italcana Gladiator Monel

Italcana Gladiator Monel Shimano Tyrnos 30 speed 2

Shimano Tyrnos 30 speed 2

Shimano Tyrnos 30 speed 2

Με όλους τους ανωτέρω μηχανισμούς, μπορούμε να ψαρέψουμε από 20 έως 35 μέτρα το πολύ, άσχετα αν κάποια μοντέλα έχουν περισσότερη η λιγότερη χωρητικότητα, καθώς η ανάκτηση monel πάνω από τα 180 μέτρα γίνεται πολύ δύσκολη και κουραστική και μόνο λίγοι σπεσιαλίστες στο είδος τα καταφέρνουν, αλλά για πάνω από 300 μέτρα monel στην θάλασσα είναι σχεδόν αδύνατο.

Τι κάνουμε λοιπόν όταν τα νερά κρυώσουν και τα ψάρια τραβηχτούν στα 40 και 50 μέτρα βάθος η και παρακάτω.

Την λύση στο πρόβλημα αυτό όπως σας ανέφερα και στην αρχή του άρθρου μου (συνοψίζοντας τα πλεονεκτήματα ) έδωσαν οι ηλεκτρικοί μηχανισμοί ,που έχουν τρομερή χωρητικότητα και αυτόματα μαζεύουν το monel χωρις κούραση του ψαρά, επίσης έχουν αυτόματο μετρητή και μπορούμε να γνωρίζουμε στο περίπου σε τι βάθος βρισκόμαστε κάθε στιγμή, καθώς το monel έχει σταθερή βύθιση που αυτό είναι και το μεγάλο του πλεονέκτημα.

Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ένα αξιόπιστο και ιδανικό ηλεκτρικό μηχανάκι για monel συνοψίζονται στα εξής:

  1. Να έχει ισχυρή ανάκτηση και έλξη στο νερό, που δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 40 kg
  2. Να διαθέτει μια αξιόλογη μετάδοση κίνησης μεταβλητής ταχύτητας, που θα έχει ένα αρκετά ευρύ φάσμα, κατά προτίμηση από 100 έως 500 στροφές ανά λεπτό.
  3. Να διαθέτει μια ευκρινής οθόνη, κυρίως με πληροφορίες για τα μέτρα ,την ανάκτηση, την ταχύτητα ανάκτησης κλπ .
  4. Η χωρητικότητα του πρέπει ναι είναι τουλάχιστον 350 μέτρα από monel.
  5. Να μην έχει υπερβολικό βάρος και μας κουράζει.
  6.  Να διαθέτει έναν αξιόλογο προοδευτικό συμπλέκτη .
  7. Να έχει μια σχέση ανάκτησης όχι μικρότερη από 1: 3,0

Τα μοντέλα που χρησιμοποιούνται περισσότερο είναι αυτά που έχουν μια υψηλή χωρητικότητα πάνω στο καρούλι περίπου από 600 έως και 1000 μέτρα monel και ισχυρή κινητήρια δύναμη και διαφορετικές ταχύτητες μαζεματος ανάλογα το θήραμα.

Οι πιο γνωστές μάρκες είναι οι Miya Epoch , Kristal Fishing , Riobi και Daiwa , οι οποίες ανάλογα με προϋπολογισμό μας, θα επιλέξουμε λαμβάνοντας υπόψη τα καλύτερα χαρακτηριστικά. Τα μηχανάκια Miya Epoch είναι τα ποιο χρησιμοποιούμενα και έχουν αποδείξει την αντοχή τους με την πάροδο του χρόνου, μάλιστα έχουν και διαφορετικά μοντέλα που ξεκινούν με χωρητικότητα περίπου 650 μέτρα monel 60 LIB το Miya Epoch Command X-4 και με χωρητικότητα 1000 μέτρων περίπου monel το Miya Epoch Command X-8.

         Miya Epoch Command X-8                                                          Miya Epoch Command X-4

Miya Epoch Command X 8 Miya Epoch Command X 4

       

     Kristal Fishing XL 655                     Ryobi AD 100 HP-EX                       Daiwa tanacom bull 1000

Kristal Fishing XL 655 Ryobi AD 100 HP EX Daiwa tanacom bull 1000

Όποιο και από τα ανωτέρω μηχανάκια και να διαλέξετε η διάβρωση του ταμπούρου είναι δεδομένη αν δεν παρθούν οι ανάλογες προφυλάξεις

Οι λύσεις στο πρόβλημα αυτό είναι τρεις (3):

  1. Στην αρχή που το ταμπούρο είναι άδειο, θα τυλίξουμε περίπου πενήντα (50 μέτρα) περίπου dacron των 50 λιμπρών, το οποίο θα χρησιμεύσει για γέμισμα του μηχανισμού και θα χαλαρώσει τις μεγάλες πιέσεις που εξασκούν οι μεταλλικές σπείρες.
  2. Πριν τυλίξουμε το monel στο ταμπούρο, πρέπει να προστατέψουμε τις πλευρές του, καλύπτοντας τες με αρκετά στρώματα πάνινης αυτοκόλλητης ταινίας πολύ καλής ποιότητας.
  3. Είναι αυτό που εγώ χρησιμοποιώ τελευταία, όπως και οι περισσότεροι πια στο είδος, την επικάλυψη δηλαδή του ταμπούρου με εποξειδικές ρητίνες, ώστε το σύρμα να μην έρχεται σε καμία επαφή με τον μηχανισμό. Στην περίπτωση αυτή βέβαια, δεν βάζουμε πάνινες αυτοκόλλητες ταινίες, καθώς στην κυριολεξία, το ταμπούρο πλαστικοποιείται.

ΕΝΑΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ: 

Για όσους διαθέτουν κάποιο μηχανισμό συρτής, που δεν τον χρειάζονται για άλλη χρήση, μπορούν με τις προφυλάξεις που είπαμε, να τον χρησιμοποιήσουν για monel, μέχρι να μάθουν την τεχνική και μετά βλέπουν πως θα κινηθούν. Μάλιστα για όσους φαίνεται κουραστικό ακόμα και αυτά τα 180 μέτρα που μαζεύουν (που είναι κουραστικό), έχουν βγάλει διάφορες εταιρίες ηλεκτρικά μοτέρ που προσαρμόζονται στους χειροκινήτους και τους μετατρέπουν σε ηλεκτρικούς είναι και αυτό μια λύση. Ένα τέτοιο σύστημα (υπάρχουν πολλά) βλέπετε στην παρακάτω φώτο.

monel

ΑΡΜΑΤΩΜΑ-ΓΕΜΙΣΜΑ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ  

Ξεκινώντας το γέμισμα του μηχανισμού αυτό που βάζουμε πρώτα είναι περίπου πενήντα (50) μέτρα dacron των 50 λιμπρών, το οποίο και θα προστατεύει το ταμπούρο, ώστε να μην έρθει σε επαφή με το monel, αλλά επίσης θα χαλαρώσει τις μεγάλες πιέσεις που εξασκούν οι μεταλλικές σπείρες.

Μετά την γέμιση του μηχανισμού με dacron, θα ενώσουμε με ένα κορυφαίο στριφτάρι άριστης ποιότητας το dacron με το monel, αλλά πρέπει να υπολογίσουμε ώστε το στριφτάρι να περνάει με άνεση από τούς οδηγούς του καλαμιού, για την σπάνια και απευκταία βέβαια περίπτωση που μας <<φύγει>> όλο το monel στην θάλασσα.

Όταν λοιπόν τελειώσει και το τύλιγμα του monel (που θα χρειαστούμε σίγουρα βοήθεια) , ξαναβάζουμε ένα στριφτάρι μικρό και πανίσχυρο και δένουμε το παράμαλλο, το οποίο θα αποτελείται από μιας άριστης ποιότητας πετονιά fluorocarbon , η οποία αντέχει στις τριβές, καθώς συχνά θα βρίσκει κάτω στον βυθό και στα βράχια και η οποία θα είναι διαμέτρου από 0.50 έως 0.64 ή ακόμα και 0.70 (όσο λεπτότερη τόσο καλύτερα δουλεύει το ψαράκι μας, αυτό βέβαια είναι και γενικός κανόνας για όλατα είδη  ψαρέματος).

paramalo monel

Το μήκος του παράμαλλου θα είναι από 15-20 μέτρα . Στο τέλος δένουμε το τεχνητό (minnow) με τους κόμπους που προτείνει η rapala και τον οποίο βλέπετε στην παρακάτω φώτο.

Αν θέλετε βέβαια για μεγαλύτερη ευκολία μπορείτε να μην χρησιμοποιήσετε κόμπο, αλλά μια αξιόπιστη στριφτοπαραμάνα, ώστε να μην χρειάζεται κάθε φορά να κόβεται το παράμαλλο για να αλλάξετε τεχνητό. Η στριφτοπαραμάνα βέβαια ,πρέπει να είναι όσο μικρότερου μεγέθους γίνεται (50 λιμπρών), για να μην επηρεάζει την πλεύση του τεχνητού.

striftoparamana monel

Στο σημείο αυτό θέλω να σας πω, ότι εχω διαπιστώσει στην ένωση monel και παράμαλλου με στριφτάρι μερικές φορές μου κολλούσε το στριφτάρι κατά την έξοδο ή είσοδο στο roller, για τον λόγο αυτό πατρονάρω όλον τον κόμπο μέχρι το στριφτάρι με νήμα ψαρέματος 80 λιμπρών και του βάζω και ένα θερμοσυστελόμενο σωληνάκι, ώστε να γίνει πιο γλιστερός ο κόμπος την στιγμή που περνάει από το roller.

Όμως αν έχετε καλάμι full roller, σίγουρα το στριφτάρι όσο μικρό και αν είναι θα σας δημιουργήσει προβλήματα, οπότε το ιδανικότερο είναι να περάσετε ένα κομμάτι θερμοσυστελόμενο σωληνάκι στο monel και μετά κάνετε μια θηλιά στο monel περιστρέφοντας το, όπως δηλαδή θα κάνατε με ένα απλό σύρμα και μετά θα σύρετε το θερμοσυστελόμενο πάνω από τις σπείρες , θα το ζεστάνετε και το μόνο που θα μείνει γυμνό (χωρίς σωληνάκι) θα είναι η θηλιά και εκεί με έναν γνωστό κόμπο θα δέσετε την πετονιά .

Εγώ δεν έχω κάνει ακόμα αυτή την ένωση, καθώς παλιότερα χρησιμοποιούσα πολύ συχνά μεγάλα περιστρεφόμενα κουταλάκια (για συναγρίδες), τα οποία δημιουργούσαν τεράστιες συστροφές στο παράμαλλο ,γι αυτό ήθελα να υπάρχει ένα στριφτάρι, τώρα πια θα το καταργήσω εντελώς, γιατί όπως και να το κάνεις κάποιες φορές μπλοκάρει στο roller και μου δημιουργεί σοβαρότατο πρόβλημα. Στην περίπτωση αυτή όμως η στριφτοπαραμάνα πριν το τεχνικό δεν είναι προαιρετική αλλά απαραίτητη.

ΤΕΧΝΗΤΑ ΓΙΑ MONEL:

Όταν κάποιος μπει σε ένα κατάστημα αλιείας, για να αγοράσει κάποιο τεχνητό ψαράκι ,είτε για spinning είτε για συρτή ,πραγματικά τα <<χάνει>>.

Είναι τόσο μεγάλη η γκάμα των τεχνητών και συνέχεια οι εταιρίες παράγουν και  καινούργια που δεν ξέρει κανείς τι να διαλέξει. Η συρτή με monel επειδή είναι μια γρήγορη συρτή κατά βάση (άμα θέλουμε την κάνουμε και αργή), απαιτεί ψαράκια με μεγάλη γλώσσα από την μια να έχουν καλύτερη και σταθερότερη πλεύση στις μεγάλες ταχύτητες, αλλά και για να κερδίζουμε βάθος.

Έχω δοκιμάσει αρκετά τεχνητά πολλών εταιριών ,τύπων , σχημάτων και χρωμάτων και όλα μπορούμε να πούμε ότι υπό ορισμένες συνθήκες <<δουλεύουν>>, μερικά λίγο, μερικά περισσότερο και κάποια άλλα πολύ περισσότερο και με τα τελευταία μόνο θα ασχοληθούμε καθώς αυτά μας ενδιαφέρουν, για να μην χαθούμε όπως προείπα, στον ατελείωτο κόσμο των τεχνητών.

Τα καλύτερα λοιπόν ψαράκια για συρτή βυθού είναι τα κλασικά και θρυλικά πια RAPALA MAGNUM με μεταλλική η πλαστική γλώσσα σε 14 και 18 εκατοστά (αν και καλύτερα αποτελέσματα έχουν δώσει αυτά με την μεταλλική γλώσσα), η θρυλική ζαργάνα RAPALA SILVER τα καινούργια σχετικά RAPALA XRAP τα RAPALA CLACKIN MAGUM τα RAPALA DEEP TAIL DANCER 130MM και φυσικά τα πολύ αποτελεσματικά RAPALA SUPER SHAD RAP 14 που τώρα βγαίνουν και με μεταλλική γλώσσα RAPALA SUPER SHAD RAP 14 MAGNUM.

Ισάξια απόδοση μπορούμε να πούμε με τα RAPALA ,και για τις συναγρίδες πολλές φορές και ανώτερα ,είναι τα γνωστά σε όλους HALCO SORCERER τα PREDATEK HYPER VIPER 14 και τα Dr .EVIL και τα HALCO GRAZY DEEP .

Επίσης αξιόλογα τεχνητά είναι τα DEEP THUNTER της STOR τα YO-ZURI 3D MAGNUM DEEP DIVE, τα YO-ZURI CRISTAL 3D MINNOW DEEP DIVER 150m, τα ΜΙRROLURE DEEP 25 + DIVER 111MR TROLLING LUR, τα ΜΑΝΝ S GIGANTICUS 50+ REDHEAD και τα ΜΑΝΝ S TEXTURED STRETCH 30+ BAITS.

Τα χρώματα των τεχνητών κατά την άποψη μου πρέπει να βρίσκονται σε αντίθεση με το περιβάλλον, σε μικρά βάθη και τις φωτεινές ώρες σκούρα χρώματα και σε μεγαλύτερα βάθη και τις σκοτεινές ώρες έντονα και ανοιχτά χρώματα. Επίσης παρατηρήσαμε, όσοι ασχολούμαστε με την υπέροχη αυτή τεχνική, την προτίμηση που έχουν οι συναγρίδες στο κίτρινο χρώμα.

Παρατηρήσαμε επίσης ότι ψαρεύοντας πάντα στην ίδια περιοχή, η συχνή αλλαγή χρωμάτων και η χρήση νέων μοντέλων αποδεικνύονται αποτελεσματικές, όταν τα τσιμπήματα αρχίζουν να αραιώνουν. Τα κατάλληλα μεγέθη είναι στα 14 cm όταν ο στόχος μας είναι οι συναγρίδες και στα 18 cm και πάνω όταν ο στόχος μας είναι τα μαύρα (σφυρίδες στήρες ροφοί).

Κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η χρωματική αντίληψη των ψαριών είναι ρυθμισμένη στο μπλε και στις αποχρώσεις του, αφού μπλε είναι το χρώμα της θάλασσας γεγονός το οποίο ενστερνίζομαι και εγώ, αφού τα περισσότερα μου ψάρια, έχουν χτυπήσει σε αποχρώσεις του μπλε.

Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι τα ψάρια βλέπουν από ένα βάθος και κάτω μόνο τις αποχρώσεις του γκρι. Άλλοι πάλι ότι τα χρώματα δεν παίζουν κανέναν ρόλο, αλλά μόνο η κίνηση και ο ήχος.

Εγώ προσωπικά πιστεύω ,ότι τα χρώματα είναι καθοριστικής σημασίας ,για αυτό έχω και τα αγαπημένα μου ψαράκια που  μου έχουν δώσει τις καλύτερες ψαριές και κάποια άλλα που σταμάτησα πια να χρησιμοποιώ (τα ίδια μοντέλα αλλά διαφορετικά χρώματα).

Θα σας παρουσιάσω λοιπόν τα ψαράκια που εγώ προτιμώ χωρίζοντας τα για συναγρίδες και μαύρα(σφυρίδες στήρες ροφούς) και με την υποθετική δυνατότητα για μόνο δέκα τέσσερα (14) ψαράκια για το κάθε είδος. Αυτό θα σας διευκολύνει τρομερά, καθώς δεν θέλω, ούτε είναι εποχές αυτές να μπαίνετε σε έξοδα.

Επίσης θα χωρίσω τα ψαράκια, σε κατάλληλα για ηλιοφάνεια η καθαρά και ρηχά νερά και σε κατάλληλα για το σούρουπο η θολά και βαθιά νερά, καθώς τα χρώματα ανάλογα με το περιβάλλον αλλάζουν ριζικά.

ΣΥΝΑΓΡΙΔΕΣ 

        ΗΛΙΟΦΑΝΕΙΑ (ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΡΗΧΑ ΝΕΡΑ)                           ΣΟΥΡΟΥΠΟ (ΘΟΛΑ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΝΕΡΑ)

ΜΑΥΡΑ (ΡΟΦΟΙ ΣΤΗΡΕΣ ΣΦΥΡΗΔΕΣ)

                 ΗΛΙΟΦΑΝΕΙΑ (ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΡΗΧΑ ΝΕΡΑ                     ΣΟΥΡΟΥΠΟ (ΘΟΛΑ ΚΑΙ ΒΑΘIΑ ΝΕΡΑ)

Αν έπρεπε να πάρω είκοσι οχτώ (28) ψαράκια στην βάρκα αυτά θα έπαιρνα, όμως γνωρίζω και παρακολουθώ τις εξελίξεις που στο τομέα των τεχνικών διαπιστώνω καθημερινά ότι έχουν γίνει τεράστια άλματα, όπως βέβαια και σε κάθε άλλο ψαρευτικό τομέα .Δυστυχώς κανείς μας νομίζω, δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, να μπορεί να αγοράζει κάθε νέο τεχνητό ψαράκι που βγαίνει στην αγορά, όμως τα δοκιμάζουν κάποιοι άλλοι για εμάς, γι αυτό πρέπει πάντα να είμαστε ενημερωμένοι, Επειδή όμως ίσως για κάποιους και αυτά φαίνονται αρκετά, σε σύντομη ανάρτηση μου στην ομάδα ΨΑΡΕΜΑ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ θα σας παρουσιάσω τα δέκα έξι (16) καλύτερα τεχνητά για μαύρα και συναγρίδες.

Και να είχαμε την δυνατότητα να τα αποκτήσουμε πως θα μπορούσαμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα, θέλει ώρες και μέρες δοκιμής κάποιο ψαράκι ,για να μας αποδείξει αν αξίζει η όχι την προσοχή μας. Αν την μέρα που βγούμε δεν τσιμπούν τα ψάρια, είναι άχρηστο το ψαράκι άραγε? Φυσικά και δεν είναι! αν δεν περάσουμε από ψάρια είναι άχρηστο το ψαράκι? Φυσικά και δεν είναι άχρηστο!. Απλώς πρέπει να ερευνούμε, να παρακολουθούμε την αγορά, να μπαίνουμε σε ξένα link , blogs και forum, για μα μαθαίνουμε και τις τελευταίες εξελίξεις στην τεχνική αυτή και να λαμβάνουμε υπόψη μας και τις γνώσεις και παρατηρήσεις και των άλλων ψαράδων παγκοσμίως και ίσως με τα χρόνια εμπειρίας πιστεύω ότι αποκτάμε και κάποια διαίσθηση στο ποιο ψαράκι τελικά θα δουλέψει.

Ίσως κάποια τεχνητά από αυτά που σας έδειξα δουλεύουν λιγότερο από κάποια άλλα και κάποια περισσότερο όπως π.χ το PREDATEK HYPER VIPER 14 (ένα μόνο έπεσε κάποτε στην κατοχή μου και έδειξε τρομερή αποτελεσματικότητα), είναι όμως τόσα πολλά τα χρώματα και τα μοντέλα, δεν έχω ψαρέψει πολύ τα YO-ZURI 3D MAGNUM DEEP DIVER με απίστευτους χρωματισμούς, δεν σημαίνει ότι δεν είναι αποτελεσματικά καθώς δεν τους έδωσα τον χρόνο που έπρεπε.

Αυτά που σας παρουσίασα είναι αυτά που μου έχουν δώσει επιτυχίες και όχι απόλυτα τα καλύτερα,εάν είχα να  δοκιμάσω όλα τα μοντέλα και τους χρωματισμούς ίσως να ήταν διαφορετικά αυτά τα είκοσι οχτώ (28).Τα rapala και τα halco όμως τα έχω δοκιμάσει ατελείωτες ώρες και πάντα μου έχουν δείξει σταθερά την αποτελεσματικότητα τους.

Επίσης θα ήθελα να σας διευκρινίσω ότι κάθε τόπου τα νερά έχουν διαφορετικούς χρωματισμούς, αλλού είναι διαυγή όπως του Καστού αλλού θολά, αλλού ποιο πρασινωπά και η χρωματική αυτή διαφορά εξαρτάται από τα διαλυμένα και αιωρούμενα συστατικά της θάλασσας (φυτοπλαγκτονικές και ζωοπλαγκτονικές ουσίες, υπολείμματα οργανισμών, ανόργανες ουσίες κλπ) και επίσης εξαρτάτε και από την σύσταση του βυθού.

Επίσης είναι διαφορετικές οι κυνηγητικές συνήθειες των ψαριών ανάλογα με την διατροφική αλυσίδα της περιοχής. Σε κάποια μέρη που δίπλα υπάρχουν ιχθυοτροφία και τα ψάρια έχουν μάθει σε αυτή την τροφή έχουν άλλη συμπεριφορά, αλλού έχει πολύ γαύρο και αυτόν κυνηγούν, αλλού μαρίδα, αλλού πολύ αθερίνα, αλλού γαρίδες και πάει λέγοντας.

Όλα αυτά όπως καταλαβαίνετε ,επηρεάζουν σημαντικά και την επιλογή του τεχνητού μας και ιδιαίτερα των χρωμάτων, ότι σας πρότεινα, είναι αυτά που δουλεύουν στα δικά μου νερά, χωρις λάσπη εντελώς διαυγή και καθαρά με άμμο φύκια και ξέρες.

Τρία (3) πράγματα παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιλογή ενός κατάλληλου τεχνητού:

  1. Η κίνηση που ίσως είναι και σημαντικότερη από το χρώμα του τεχνητού
  2. Το χρώμα του τεχνητού
  3. Η ποιότητα κατασκευής

Επίσης μιας και αναλύουμε το θέμα τεχνητά και συρτή βυθού σας προτείνω ανά διαστήματα να αλλάζετε την ταχύτητα σας και ποτέ να μην την κρατάτε σταθερή από την αρχή μέχρι το τέλος του ψαρέματος σας.

Αν βλέπετε επίσης ότι περνά πολύς χρόνος και δεν έχετε κανένα χτύπημα, καλό θα είναι να ελέγξετε το ψαράκι σας, εκτός αν είστε σίγουροι ότι περάσατε καθαρά πάνω από τα όρια του βυθού.

Όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα πρέπει να παρακολουθεί τις εξελίξεις και τα νέα ψαράκια η τους νέους χρωματισμούς που βγάζουν κάθε χρόνο οι κορυφαίες στο είδος εταιρίες και να τα δοκιμάζουν, καθώς όταν κάποιες περιοχές ψαρεύονται συνεχώς με τα ίδια τεχνητά, κάποια στιγμή παύουν να αποδίδουν .Είναι αυτό που λέμε και τα ψάρια μαθαίνουν και προσαρμόζονται.

Επίσης σας προτείνω ιδιαίτερα στα μεγάλα τεχνητά των 18 cm και άνω η σε όλα όπως θέλετε, να αλλάξετε τις σαλαγκιές με SINGLE HOOK και αυτό που σας προτείνω ανεπιφύλακτα είναι το εικονιζόμενο της DECOΥ.

ΔΟΚΙΜΗ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ: 

Τώρα λοιπον που τα έχουμε όλα έτοιμα και αρματωμένο μηχανισμό, καλάμι, ψαράκια κλπ, μας απομένει να σημαδέψουμε το monel, ώστε να ξέρουμε κάθε φορά σε τι βάθος ψαρεύουμε. Πάμε λοιπόν κάπου που είναι στρωτά τα νερά και προτιμάμε η λασπώδη η με άμμο και με βυθό <<πεδιάδα>> χωρις ανεβοκατεβάσματα και αφού αφήσουμε τα 170 (από τα 180 συνολικά) μέτρα από τοmonel στην θάλασσα, ξεκινάμε την συρτή μας με μια  ταχυτητα 3.5 η 4 μιλίων. Πρώτα όμως θα έχουμε βγάλει από το τεχνητό ψαράκι τις σαλαγκιές, ώστε αν μπλέξουμε κάτω να είναι εύκολη η ανάκτηση του.

Στο σημείο που το monel μπαίνει στο σκάφος στα 170 μέτρα δηλαδή, με μια κερωμένη κόκκινη κλωστή, κάνουμε έναν κόμπο που να μην ξεσέρνει (ως σημάδι) .Επίσης λύνουμε τα φρένα του μηχανισμού εντελώς δηλαδή στα όρια να τρέξει .

Κινούμαστε αρχικά σε μια ισοβαθή 23 μέτρα και πηγαίνουμε σταθερά ακολουθώντας τον βυθό αν ο μηχανισμός μας δεν τρέξει άρα δεν μπλέκουμε γυρίζουμε από ανοιχτά και πιάνουμε τα 22 μέτρα και αναλόγως τα 21 και τα 20 που μάλλον εκεί κάπου θα ακουμπήσουμε βυθό.

Τότε ξέρουμε λοιπόν, ότι αφήνοντας αυτά τα μέτρα πίσω κάθε φορά , πρέπει να κινούμαστε στα 21με 23 μέτρα για  να μην σκαλώσουμε και για να ψαρεύουμε σωστά.

Επίσης καλό θα είναι , να σημαδέψετε με τον ίδιο τρόπο (κερωμένο νήμα) κάθε 10 μέτρα του monel, για την περίπτωση που θέλετε να ψαρέψετε κάποιο ποιο ρηχό σημείο η να περάσετε από μια ποιό ρηχή ξέρα. Θα ξέρεται  ότικάθε 10 μέτρα που θα αφήνεται θα κατεβαίνετε από 80 έως 100 cm ,αυτό δεν αλλάζειεκτός βέβαια αν κινήστε με  2 μίλια ,τότε βέβαια θα ξεπεράσει τα 100 cm το βύθισμα σας.

Όλη αυτή την διαδικασία την κάνουμε, καθώς το monel είναι δύσκολο να δουλέψει με μετρητή, καθώς δεν είναι ούτε πετονιά ούτε νήμα,

Βέβαια αυτή η διαδικασία δεν χρειάζεται να γίνει αν αποκτήσετε ηλεκτρικό μηχανισμό, καθώς εκεί θα έχετε αναλυτικά όλες τις ενδείξεις.

Επειδή πολλές φορές έχω δει συναδέλφους ψαράδες Ιταλούς να έχουν μετρητή, θα το ψάξω να μάθω ποιον χρησιμοποιούν και θα σας τον ανακοινώσω. Εγώ ψαρεύω πάντα όλα τα μέτρα του monel (170 μέτρα) και πάντα <<πηγαίνω>> με τον βυθό και έτσι δεν το θεώρησα απαραίτητο να το ψάξω περισσότερο

Όμως παιδιά εγώ στα μέτρα αυτά μπορεί να περνώ πάνω από τα καλύτερα σημεία, στον δικό σας όμως βυθό μπορεί να είναι διαφορετικά τα πράγματα, αν και με τα σημάδια από το κερωμένο νήμα θα κάνετε την δουλειά σας πιστεύω.

Oπως σας είπα, αφήνω όλο το monel και δεν εχω σημάδι ούτε καν στο τέλος ,καθώς καταλαβαίνω περίπου ,όπως  όλοι σας βέβαια μπορείτε να καταλάβετε πότε τελειώνει το monel, έτσι κρατώ πάντα λίγα μέτρα στο καρούλι, καθώς θα φύγουν κάποια μέτρα στο χτύπημα ψαριού η στο σκάλωμα στο βυθό.

Ένα άλλο πράγμα που θέλω να σας  επισημάνω, είναι ότι ψαρεύω με εντελώς λυτά τα φρένα, γιατί καμιά φορά μπορεί το ψαράκι να περάσει ξυστά από μια φυκιάδα και να πιάσει φύκια και να μην το δείτε ούτε στην μύτη του καλαμιού, ούτε να το ακούσετε στο κλίκερ αν έχετε σφιχτά τα φρένα. Φανταστείτε να ψαρεύετε λοιπόν ώρες με φύκια στην σαλαγκιά σας και να μην το γνωρίζετε!

Έτσι και αλλιώς, το monel από μόνο του ,έχει ένα μεγάλο βάρος και με την ταχυτητα που πηγαίνουμε δεν υπάρχει περίπτωση το ψάρι να μην καρφωθεί επειδή τα φρένα είναι λυτά ,ποτέ δεν αντιμετώπισα τέτοιο θέμα.

Σας προτείνω επίσης όταν τρέξει το κλίκερ και αμέσως σφίξτε τα φρένα και αρχίσετε το μάζεμα μην σταματήσετε αμέσως το σκάφος, απλώς κόψτε ταχύτητα και μετά όταν έχετε πάρει κάποια μέτρα βάζετε νεκρά, γιατί θα είστε στα όρια με το βυθό και να δεν μαζεύεται γρήγορα μπορεί το ψάρι να σας βραχώσει.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΒΥΘΟΜΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ GPS PLOTER 

Στην συρτή με monel ,όπως βέβαια και σε όλες τις τεχνικές ψαρέματος από το σκάφος, το βυθόμετρο και το GPS είναι απαραίτητα όργανα για μια πετυχημένη ψαριά. Η μόνη διαφορά στην συρτή με monel ,είναι ότι δεν υπάρχει λόγος ,αν δεν έχουμε ήδη κάποιο κορυφαίο βυθόμετρο να πάρουμε αποκλειστικά για το monel, καθώς η τεχνική αυτή δεν απαιτεί τέλεια απεικόνιση του βυθού, άρα κάνουμε και την δουλειά μας με ένα απλό βυθόμετρο.

Το GPS όμως ,όσο περισσότερο ακριβείας είναι τόσο θα μας βοηθήσει στο ψάρεμα αυτό, καθώς θα ακολουθούμε μια γραμμή που παίρνει ξυστά από τον βυθό και έτσι δεν θα έχουμε κανέναν κίνδυνο να μπλέξουμε και θα εκτελούμε έτσι ένα εντελώς ξεκούραστο ψάρεμα, ξέροντας πως αν ακούσουμε τον <<μαγικό ήχο>> του κλίκερ σίγουρα είναι μόνο ψάρι.

Αν πάλι δούμε ότι σε κάποιο σημείο σκαλώσαμε στο βυθό, ξανά περνάμε αλλά δίπλα από το προηγούμενο ίχνος που άφησε το GPS προς τα ανοιχτά και ποιο βαθιά ώστε να μην μπλέξουμε.

Έτσι μπορούμε να έχουμε αποθηκευμένες πορείες και να μην αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα με μπλεξίματα και σκαλώματα. Εκεί που το GPS πραγματικά θα σας λύσει τα χέρια είναι οι στροφές σε κάβους-ακρωτήρια, καθώς πρέπει να πάρετε ανοιχτή και ομαλή στροφή, αλλά καλό θα είναι βέβαια και ιδανικό, να μην φύγετε και πολύ από τον βυθό, ώστε να ψαρέψετε ένα από τα καλύτερα πάντα σημεία που είναι οι κάβοι-ακρωτήρια, θα έχετε βέβαια αρκετά μπλεξίματα, και πρέπει να έχετε, για να μάθετε που κινήστε σωστά, ώστε να περάσετε την σωστή πορεία στο GPS.

Ένας άλλος καλός τρόπος και χωρις να είναι το ίδιο ριψοκίνδυνος για να ψαρέψετε έναν κάβοακρωτήρι είναι σταυρωτά, δηλαδή παράλληλα και κάθετα χωρις να κάνετε στροφή.

map monel

ΚΛΕΙΝΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΞΕΝΗ ΡΗΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΟΛΗ ΤΗΝ
ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΚΟΥΣ
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΤΟ…CATCH A FISH…YOU HAVE TO CATCH ITS EYE!!! (ΓΙΑ ΝΑ
ΠΙΑΣΕΙΣ ΕΝΑ ΨΑΡΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ 《ΣΥΛΛΑΒΕΙΣ》ΤΟ ΒΛΕΜΑ ΤΟΥ!)

Προηγούμενο άρθροΣυνταγή για τσιπούρες στον φούρνο…!!!
Επόμενο άρθροΆδειες ψαρέματος