Το είδος Lichia amia είναι ένα εμπορικό δυνατό και γρήγορο ψάρι που ανήκει στους Ακτινοπτερύγιους στην οικογένεια Carangidae. Το κοινό ελληνικό της όνομα είναι Λίτσα ή Λέτσα.
Το χρώμα της είναι γκρίζο, στην ράχη έχει πράσινες αποχρώσεις και κοιλιακά λευκό/ασημί χρώμα Έχει επίμηκες σώμα, πλευρικά συμπιεσμένο που καταλήγει σε ισόλοβο ημισεληνοειδές ουραίο πτερύγιο . Η μεγάλη διχαλωτή ουρά της την κάνει ιδιαίτερα δυνατή και γρήγορη ενώ η έντονη καμπυλωτή πλευρική γραμμή της επιτρέπει να σκανάρει και να εντοπίζει τα θηράματά της από τις δονήσεις που προκαλούν με την κίνηση τους. Φέρει ένα ζεύγος θωρακικών και κοιλιακών πτερυγίων και ένα εδρικό και ραχιαίο πτερύγιο. Έχει σχετικά μικρά μάτια, μεγάλο στόμα και ένα μυτερό ρύγχος. Το μήκος της μπορεί να φτάσει μέχρι τα 2 μέτρα, αλλά στις ελληνικές ακτές φτάνουν το 1 μέτρο. Το βάρος της μπορεί να φτάσει τα 20 κιλά. Και σε σπάνιες περιπτώσεις τα 50 κιλά.
Η καλύτερη εποχή ψαρέματος για τις λίτσες είναι η άνοιξη, αρχή καλοκαιριού και ο μήνας Αύγουστος. Αυτές τις περιόδους έρχεται πιο κοντά στις ακτές, ενώ τους χειμερινούς μήνες ανοίγεται σε πιο βαθιά νερά για να βρει πιο σταθερές θερμοκρασίες.
Η λίτσα ψαρεύεται με καλάμι από την ακτή, με δόλωμα ζωντανό κέφαλο, σαλαγγιά και ένα μικρό φελλό για σημαδούρα. Επίσης, μπορεί να ψαρευτεί πολύ καλά και με την συρτή, με φυσικό η τεχνητό δόλωμα. Βέβαια οι μεγάλες λίτσες επειδή είναι καχύποπτα ψάρια δύσκολα θα ορμήσουν στο τεχνητό.
Συνήθως το δόλωμα πρέπει να είναι μερικά μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, όμως όταν η θάλασσα είναι εντελώς ήρεμη το δόλωμα μπορεί να είναι και ακριβώς στην επιφάνεια. Η ταχύτητά θα πρέπει να είναι 3-4 μίλια, αλλά για μεγαλύτερα ψάρια θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη, μέχρι και στα 6 μίλια.
Τέλος, όταν η λίτσα αγκιστρωθεί, η πρώτη αντίδρασή της είναι να βυθιστεί και να ψάξει στον βυθό για κάποιο βράχο και να τρυπώσει εκεί με την πετονιά. Έτσι με το που πιαστεί πρέπει να περάσει λίγη ώρα μέχρι να την φέρουμε στην βάρκα.
