Σεπτέμβρης, ο μήνας που ευδοκιμούν πολλά ψάρια άλλα σήμερα θα επικεντρωθούμε στα μελανούρια.
Ένας τρόπος για να πιάσουμε αυτά τα ωραία θηράματα είναι το πεταχτάρι (καρούλι).
Δεν πρόκειται για κάτι δύσκολο, αντιθέτως είναι τόσο απλό που είναι να απορείς ….
Αρχικά βάζουμε στο καρούλι σίγουρα περίπου 100 μέτρα τρίχα 40άρα. Φροντίζουμε να είναι προσεγμένο το καρούλι μας χωρίς γδαρσίματα τα οποία μπορεί να επηρεάσουν την πετονιά μας. Στην άκρη, λοιπόν, της πετονιάς συνδέουμε το πολυάγκιστρο.
Στη συνέχεια το τυλίγουμε γύρω από μια φέτα ξερό ψωμί το οποίο χρησιμεύει και ως βαρίδι για να πετάξουμε μακρύτερα.
Ουσιαστικά εδώ τελειώνει η διαδικασία.
Ο φίλος μου, όμως, ο Μιχάλης μού έδωσε μερικά tips που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν πολύ. Μου λέει χαρακτηριστικά ” Πριν το πολυάγκιστρο βάζω ένα μικρό κομμάτι φελλό. Αυτό χρησιμεύει όταν τα ψάρια θα έχουν φάει το δόλωμα και εγώ δεν το δω ότι βγήκε από το πολυάγκιστρο. Σε αυτήν την περίπτωση ο φελλός δεν θα το αφήσει να πατώσει και να βραχώσει βάζοντάς μας σε μπελάδες. Επίσης, όταν τσιμπήσει ή μάλλον νιώθουμε ότι τσιμπάει το μελανούρι, αφήνουμε μπόσικα για να φτάσουμε στο σημείο που θα καταπιεί ένα από τα αγκίστρια, διότι απλά μπορεί να σπρώχνει με το στόμα του το ψωμί και μεις να νομίζουμε ότι το έχουμε μαγκώσει.”
Ελπίζω να σας βοήθησα.
Καλή ψαριά σε όλους τους φίλους.
Υ.Σ.: Πιστέψτε με, μπορεί να πιάσει και σαργό ?
